Author(s): Krzysztof J. Filipiak | Maciej Niewada
Journal: Polish Journal of Cardiology
ISSN 1507-5540
Volume: 4;
Issue: 1;
Start page: 49;
Date: 2002;
VIEW PDF
DOWNLOAD PDF 
Original page
Keywords: leki antyarytmiczne
ABSTRACT
Zaburzenia rytmu serca stanowią nadal istotny problem kardiologiczny, którego leczenie, za pomocą farmakoterapii, jest daleko nie zadowalające. Istotny postęp farmakoterapii kardiologicznej, a przede wszystkim nauk podstawowych, przyniósł w ostatnim czasie powiększenie liczby dostępnych środków farmakologicznych, jak i zrozumienia przyczyn arytmii. Podkreśla się i szeroko dyskutuje udowodnione antyarytmiczne właściwości inhibitorów konwertazyangiotensyny (inhibitorów ACE), jak i - w mniejszym stopniu - antagonistów aldosteronu. Nowe podejście do zagadnień farmakoterapii antyarytmicznej opiera się na dowodach uzyskanych z badań klinicznych, w których niektóre nowe leki kardiologiczne, nie uważane dotąd za środki o działaniu antyarytmicznym, zmniejszały częstość nagłych zgonów sercowych, jak i napadów arytmii. Na przykład inhibitory ACE zmniejszają częstość napadów migotania przedsionków u osób z pozawałową dysfunkcją lewej komory oraz ilość nagłych zgonów w niektórych badaniach prewencji wtórnej. Spironolakton w badaniu RALES zmniejszał ryzyko nagłego zgonu sercowego o 20-30%. Niektóre z ostatnich doniesień na temat statyn sugerują ich potencjalne działanie antyarytmiczne. Powyższe problemy przedyskutowano na łamach niniejszego artykułu. Przeprowadzono również ogólne rozważania nad tym, "czym jest współcześnie rozumiany środek antyarytmiczny?".
Journal: Polish Journal of Cardiology
ISSN 1507-5540
Volume: 4;
Issue: 1;
Start page: 49;
Date: 2002;
VIEW PDF
DOWNLOAD PDF Original pageKeywords: leki antyarytmiczne
ABSTRACT
Zaburzenia rytmu serca stanowią nadal istotny problem kardiologiczny, którego leczenie, za pomocą farmakoterapii, jest daleko nie zadowalające. Istotny postęp farmakoterapii kardiologicznej, a przede wszystkim nauk podstawowych, przyniósł w ostatnim czasie powiększenie liczby dostępnych środków farmakologicznych, jak i zrozumienia przyczyn arytmii. Podkreśla się i szeroko dyskutuje udowodnione antyarytmiczne właściwości inhibitorów konwertazyangiotensyny (inhibitorów ACE), jak i - w mniejszym stopniu - antagonistów aldosteronu. Nowe podejście do zagadnień farmakoterapii antyarytmicznej opiera się na dowodach uzyskanych z badań klinicznych, w których niektóre nowe leki kardiologiczne, nie uważane dotąd za środki o działaniu antyarytmicznym, zmniejszały częstość nagłych zgonów sercowych, jak i napadów arytmii. Na przykład inhibitory ACE zmniejszają częstość napadów migotania przedsionków u osób z pozawałową dysfunkcją lewej komory oraz ilość nagłych zgonów w niektórych badaniach prewencji wtórnej. Spironolakton w badaniu RALES zmniejszał ryzyko nagłego zgonu sercowego o 20-30%. Niektóre z ostatnich doniesień na temat statyn sugerują ich potencjalne działanie antyarytmiczne. Powyższe problemy przedyskutowano na łamach niniejszego artykułu. Przeprowadzono również ogólne rozważania nad tym, "czym jest współcześnie rozumiany środek antyarytmiczny?".
