Author(s): Marcin Grabowski | Krzysztof J. Filipiak | Grzegorz Karpiński
Journal: Polish Journal of Cardiology
ISSN 1507-5540
Volume: 6;
Issue: 3;
Start page: 353;
Date: 2004;
VIEW PDF
DOWNLOAD PDF
Original page
Keywords: czynnik natriuretyczny typu B | choroba niedokrwienna serca
ABSTRACT
Czynnik natriuretyczny typu B (BNP) jest 32-aminokwasowym neurohormonem syntetyzowanym w miokardium komór serca i uwalnianym do krążenia w odpowiedzi na rozciągnięcie miocytów. Jako marker sercowy BNP ma udowodnioną wartość diagnostyczną w niewydolności serca. Przełom roku 2003/2004 zaowocował znaczną ilością prac na temat wartości prognostycznej stężeń BNP w chorobie niedokrwiennej serca. Oba peptydy natriuretyczne (BNP oraz NT-proBNP) okazały się przydatnymi narzędziami w stratyfikacji ryzyka u chorych ze świeżym zawałem serca, jak i innymi typami ostrych zespołów wieńcowych, w tym także w przewidywaniu ryzyka zgonu. Oba biomarkery spełniają wiele cech „markera idealnego”, posiadającego niezależną i dodatkową wartość prognostyczną w stosunku do tradycyjnych – klinicznych, elektrokardiograficznych i biochemicznych (także w porównaniu z troponinami) markerów ryzyka. U chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi, BNP oraz NT-proBNP wykazują istotną wartość prognostyczną, zarówno w grupie chorych z cechami niewydolności lewokomorowej/dysfunkcji lewej komory przy przyjęciu/w trakcie hospitalizacji lub w wywiadzie, jak i w grupie z prawidłową czynnością lewej komory. Mogą być łatwo powtarzane w trakcie hospitalizacji. Pojawia się postulat, że ich oznaczanie powinno być włączone do rutynowego postępowania u chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi. Artykuł podsumowuje ostatnie publikacje dotyczące zastosowania stężeń BNP w chorobach sercowo-naczyniowych.
Journal: Polish Journal of Cardiology
ISSN 1507-5540
Volume: 6;
Issue: 3;
Start page: 353;
Date: 2004;
VIEW PDF


Keywords: czynnik natriuretyczny typu B | choroba niedokrwienna serca
ABSTRACT
Czynnik natriuretyczny typu B (BNP) jest 32-aminokwasowym neurohormonem syntetyzowanym w miokardium komór serca i uwalnianym do krążenia w odpowiedzi na rozciągnięcie miocytów. Jako marker sercowy BNP ma udowodnioną wartość diagnostyczną w niewydolności serca. Przełom roku 2003/2004 zaowocował znaczną ilością prac na temat wartości prognostycznej stężeń BNP w chorobie niedokrwiennej serca. Oba peptydy natriuretyczne (BNP oraz NT-proBNP) okazały się przydatnymi narzędziami w stratyfikacji ryzyka u chorych ze świeżym zawałem serca, jak i innymi typami ostrych zespołów wieńcowych, w tym także w przewidywaniu ryzyka zgonu. Oba biomarkery spełniają wiele cech „markera idealnego”, posiadającego niezależną i dodatkową wartość prognostyczną w stosunku do tradycyjnych – klinicznych, elektrokardiograficznych i biochemicznych (także w porównaniu z troponinami) markerów ryzyka. U chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi, BNP oraz NT-proBNP wykazują istotną wartość prognostyczną, zarówno w grupie chorych z cechami niewydolności lewokomorowej/dysfunkcji lewej komory przy przyjęciu/w trakcie hospitalizacji lub w wywiadzie, jak i w grupie z prawidłową czynnością lewej komory. Mogą być łatwo powtarzane w trakcie hospitalizacji. Pojawia się postulat, że ich oznaczanie powinno być włączone do rutynowego postępowania u chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi. Artykuł podsumowuje ostatnie publikacje dotyczące zastosowania stężeń BNP w chorobach sercowo-naczyniowych.