Author(s): Rafał Czarnecki | Mieczysława Czerwionka-Szaflarska | Józef Kędziora | Sylwia Murawska
Journal: Pediatria Współczesna
ISSN 1507-5532
Volume: 9;
Issue: 3;
Start page: 176;
Date: 2007;
VIEW PDF
DOWNLOAD PDF
Original page
Keywords: antyoksydanty | choroba Leśniowskiego-Crohna | wrzodziejące zapalenie jelita grubego | dzieci | młodzież
ABSTRACT
Wprowadzenie: Stres oksydacyjny to stan, w którym dochodzi do zwiększonej aktywności wolnych rodników tlenowych. Rozwija się on w następstwie zaburzeń równowagi pomiędzy produkcją a usuwaniem toksycznych pochodnych tlenu. Wolne rodniki to atomy czy też grupy atomów lub cząsteczki mające na swoim ostatnim orbitalu jeden lub kilka wolnych (niesparowanych) elektronów, co czyni je cząstkami bardzo reaktywnymi. Przed działaniem reaktywnych form tlenu chroni system obrony antyoksydacyjnej organizmu, który budują enzymy antyoksydacyjne i zmiatacze wolnych rodników, m.in. dysmutaza ponadtlenkowa, glutation, peroksydaza glutationowa, katalaza. Cel pracy: Oznaczenie aktywności wybranych enzymów antyoksydacyjnych oraz stężenia zredukowanego glutationu u pacjentów z nieswoistymi zapaleniami jelit (n.z.j.). Do badania zakwalifikowano 100 pacjentów w wieku 10-18 lat (średnia wieku 14,9 lat), których podzielono na następujące grupy: I - pacjenci w wieku 10-18 lat z chorobą Leśniowskiego-Crohna, n=15; II - pacjenci w wieku 10-18 lat z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, n=14; III - grupa porównawcza, pacjenci w wieku 10-18 lat (u których wykluczono ww. choroby, inne choroby przewlekłe, bez cech ostrego stanu zapalnego), n=71. Materiał i metodyka: U każdego pacjenta oznaczono aktywność dysmutazy ponadtlenkowej w krwinkach czerwonych metodą według Misra i Fridovich, peroksydazy glutationowej w krwinkach czerwonych metodą według Paglia i Valentine, katalazy metodą według Beersa i Sizera oraz stężenie zredukowanego glutationu we krwi metodą spektrofotometryczną według Beutlera. Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej. Wyniki: Na wykazano istotnych statystycznie różnic między średnimi wartościami aktywności analizowanych parametrów antyoksydacyjnych u pacjentów z n.z.j. w stosunku do grupy porównawczej. Wnioski: 1.Na podstawie uzyskanych wyników badań wydaje się, że mechanizmy antyoksydacyjne nie odgrywają roli w patogenezie n.z.j. 2.W związku z rozbieżnościami wyników prac innych autorów i wyników badań własnych istnieje konieczność prowadzenia dalszych badań w tym kierunku.
Journal: Pediatria Współczesna
ISSN 1507-5532
Volume: 9;
Issue: 3;
Start page: 176;
Date: 2007;
VIEW PDF


Keywords: antyoksydanty | choroba Leśniowskiego-Crohna | wrzodziejące zapalenie jelita grubego | dzieci | młodzież
ABSTRACT
Wprowadzenie: Stres oksydacyjny to stan, w którym dochodzi do zwiększonej aktywności wolnych rodników tlenowych. Rozwija się on w następstwie zaburzeń równowagi pomiędzy produkcją a usuwaniem toksycznych pochodnych tlenu. Wolne rodniki to atomy czy też grupy atomów lub cząsteczki mające na swoim ostatnim orbitalu jeden lub kilka wolnych (niesparowanych) elektronów, co czyni je cząstkami bardzo reaktywnymi. Przed działaniem reaktywnych form tlenu chroni system obrony antyoksydacyjnej organizmu, który budują enzymy antyoksydacyjne i zmiatacze wolnych rodników, m.in. dysmutaza ponadtlenkowa, glutation, peroksydaza glutationowa, katalaza. Cel pracy: Oznaczenie aktywności wybranych enzymów antyoksydacyjnych oraz stężenia zredukowanego glutationu u pacjentów z nieswoistymi zapaleniami jelit (n.z.j.). Do badania zakwalifikowano 100 pacjentów w wieku 10-18 lat (średnia wieku 14,9 lat), których podzielono na następujące grupy: I - pacjenci w wieku 10-18 lat z chorobą Leśniowskiego-Crohna, n=15; II - pacjenci w wieku 10-18 lat z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, n=14; III - grupa porównawcza, pacjenci w wieku 10-18 lat (u których wykluczono ww. choroby, inne choroby przewlekłe, bez cech ostrego stanu zapalnego), n=71. Materiał i metodyka: U każdego pacjenta oznaczono aktywność dysmutazy ponadtlenkowej w krwinkach czerwonych metodą według Misra i Fridovich, peroksydazy glutationowej w krwinkach czerwonych metodą według Paglia i Valentine, katalazy metodą według Beersa i Sizera oraz stężenie zredukowanego glutationu we krwi metodą spektrofotometryczną według Beutlera. Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej. Wyniki: Na wykazano istotnych statystycznie różnic między średnimi wartościami aktywności analizowanych parametrów antyoksydacyjnych u pacjentów z n.z.j. w stosunku do grupy porównawczej. Wnioski: 1.Na podstawie uzyskanych wyników badań wydaje się, że mechanizmy antyoksydacyjne nie odgrywają roli w patogenezie n.z.j. 2.W związku z rozbieżnościami wyników prac innych autorów i wyników badań własnych istnieje konieczność prowadzenia dalszych badań w tym kierunku.