Author(s): Krzysztof J. Filipiak | Maciej Niewada
Journal: Polish Journal of Cardiology
ISSN 1507-5540
Volume: 2;
Issue: 2;
Start page: 155;
Date: 2000;
VIEW PDF
DOWNLOAD PDF 
Original page
Keywords: statyny | efekty pozahipolipemizujące | wskazania
ABSTRACT
Statyny wprowadzono do praktyki klinicznej jako leki hipolipemizujące. Badania kliniczne dowiodły ich skuteczności w prewencji ostrych zespołów wieńcowych, mimo iż skuteczność tych leków pozostawała niewspółmiernie wysoka w stosunku do działania hipolipemizującego. Badania doświadczalne oraz obserwacje kliniczne łączą zatem dzisiaj skuteczność statyn z ich zdolnością modyfikacji funkcji śródbłonka, stabilizacją blaszek miażdżycowych pod wpływem tych leków oraz korzystnymi zmianami w układzie krzepnięcia – fibrynolizy. Statyny hamują powstawanie innych, poza cholesterolem, produktów szlaku jego syntezy, co może interferować z procesami proliferacji komórkowej. Antyproliferacyjne właściwości statyn mogą więc okazać się decydujące dla poszerzenia klinicznych wskazań do stosowania tej grupy leków. Spośród potencjalnych pozakardiologicznych zastosowań tych leków wymienia się m.in.: prewencję odrzucania przeszczepów, zmniejszanie ryzyka udaru mózgowego, zapobieganie uszk odzeniu kłębuszków nerkowych, pomocnicze stosowanie w chorobach rozrostowych. Po raz pierwszy doniesiono także ostatnio o obserwacjach wiążących stosowanie statyn ze zmniejszeniem ryzyka zapadalności na chorobę Alzheimera oraz osteoporozę. Wszystkie te wskazania wymagają potwierdzenia w odpowiednio zaplanowanych badaniach.
Journal: Polish Journal of Cardiology
ISSN 1507-5540
Volume: 2;
Issue: 2;
Start page: 155;
Date: 2000;
VIEW PDF
DOWNLOAD PDF Original pageKeywords: statyny | efekty pozahipolipemizujące | wskazania
ABSTRACT
Statyny wprowadzono do praktyki klinicznej jako leki hipolipemizujące. Badania kliniczne dowiodły ich skuteczności w prewencji ostrych zespołów wieńcowych, mimo iż skuteczność tych leków pozostawała niewspółmiernie wysoka w stosunku do działania hipolipemizującego. Badania doświadczalne oraz obserwacje kliniczne łączą zatem dzisiaj skuteczność statyn z ich zdolnością modyfikacji funkcji śródbłonka, stabilizacją blaszek miażdżycowych pod wpływem tych leków oraz korzystnymi zmianami w układzie krzepnięcia – fibrynolizy. Statyny hamują powstawanie innych, poza cholesterolem, produktów szlaku jego syntezy, co może interferować z procesami proliferacji komórkowej. Antyproliferacyjne właściwości statyn mogą więc okazać się decydujące dla poszerzenia klinicznych wskazań do stosowania tej grupy leków. Spośród potencjalnych pozakardiologicznych zastosowań tych leków wymienia się m.in.: prewencję odrzucania przeszczepów, zmniejszanie ryzyka udaru mózgowego, zapobieganie uszk odzeniu kłębuszków nerkowych, pomocnicze stosowanie w chorobach rozrostowych. Po raz pierwszy doniesiono także ostatnio o obserwacjach wiążących stosowanie statyn ze zmniejszeniem ryzyka zapadalności na chorobę Alzheimera oraz osteoporozę. Wszystkie te wskazania wymagają potwierdzenia w odpowiednio zaplanowanych badaniach.
