Author(s): Iwona Chomczyk | Ewa Burak | Ewa Hubert | Wojciech Maciej Szeląg | Walentyna Iwaszko-Krawczuk | Ewa Wasilewska | Alina Teresa Midro
Journal: Przegląd Pediatryczny
ISSN 0137-723X
Volume: 34;
Start page: 188;
Date: 2004;
VIEW PDF
DOWNLOAD PDF
Original page
Keywords: antropometria | cechy dysmorficzne | fotografia | noworodki
ABSTRACT
Znajomość charakterystycznych grup cech dysmorficznych w zespołach uwarunkowanych genetycznie ma istotne znaczenie diagnostyczne i poznawcze. Z uwagi na sporadyczność ich występowania w poszczególnych ośrodkach klinicznych oraz naogół dużą umieralność dzieci z takimi zespołami, niezbędne jest wykorzystywanie dokumentacji fotograficznej twarzy i innych części ciała do oceny klinicznej. Obiektywność oceny klinicznej wybranych cech może byæ zwiększona przez dokonanie pomiarów na tych fotografiach. Cel pracy. Celem pracy było określenie zakresu zmienności 16 wskaźników wybranych cech części twarzowej głowy zdefiniowanych według kryteriów antropologicznych w grupie zdrowych noworodków. Materiał i metody. Przebadano 85 zdrowych, losowo dobranych noworodków (51 dziewcząt i 34 chłopców) w wieku od 1 do 14 dni, urodzonych o czasie, drogami i siłami natury lub drogą cięcia cesarskiego. Do pomiaru cech dysmorficznych zastosowano metodę fotoantropometryczną według Stengel-Rutkowski. Wyznaczono zakresy od 3 do 97 centyla istotne w dyskryminacji cech uznanych za dysmorficzne. Wyniki. Nie stwierdzono różnic istotnych statystycznie w zależności od zmian adaptacyjnych (wieku), płci oraz drogi porodu. Wnioski. Otrzymany zbiór danych może stanowiæ grupę odniesienia do porównywania wskaźników morfologicznych części twarzowej głowy noworodków z różnymi zespołami genetycznymi.
Journal: Przegląd Pediatryczny
ISSN 0137-723X
Volume: 34;
Start page: 188;
Date: 2004;
VIEW PDF


Keywords: antropometria | cechy dysmorficzne | fotografia | noworodki
ABSTRACT
Znajomość charakterystycznych grup cech dysmorficznych w zespołach uwarunkowanych genetycznie ma istotne znaczenie diagnostyczne i poznawcze. Z uwagi na sporadyczność ich występowania w poszczególnych ośrodkach klinicznych oraz naogół dużą umieralność dzieci z takimi zespołami, niezbędne jest wykorzystywanie dokumentacji fotograficznej twarzy i innych części ciała do oceny klinicznej. Obiektywność oceny klinicznej wybranych cech może byæ zwiększona przez dokonanie pomiarów na tych fotografiach. Cel pracy. Celem pracy było określenie zakresu zmienności 16 wskaźników wybranych cech części twarzowej głowy zdefiniowanych według kryteriów antropologicznych w grupie zdrowych noworodków. Materiał i metody. Przebadano 85 zdrowych, losowo dobranych noworodków (51 dziewcząt i 34 chłopców) w wieku od 1 do 14 dni, urodzonych o czasie, drogami i siłami natury lub drogą cięcia cesarskiego. Do pomiaru cech dysmorficznych zastosowano metodę fotoantropometryczną według Stengel-Rutkowski. Wyznaczono zakresy od 3 do 97 centyla istotne w dyskryminacji cech uznanych za dysmorficzne. Wyniki. Nie stwierdzono różnic istotnych statystycznie w zależności od zmian adaptacyjnych (wieku), płci oraz drogi porodu. Wnioski. Otrzymany zbiór danych może stanowiæ grupę odniesienia do porównywania wskaźników morfologicznych części twarzowej głowy noworodków z różnymi zespołami genetycznymi.